Informacije o ronilačkim lokacijama u Srbiji i okruženju, opisi, istorijski podaci, zanimljivosti o morima, jezerima, potopljenim brodovima.
Admiralski brod Vis, nekadašnji komandni brod Jugoslovenske ratne mornarice izgrađen je 1956. godine u brodogradilištu Uljanik u Puli. Dužina broda je 58 metara, širina 8,7 metara i gaz od 3 metra. Trup broda izgrađen je od čelika, dok su palube napravljene od aluminijuma obloženim debelim slojem tikovine.
Teretni trgovački brod Avantis III napravljen je 1977. godine u brodogradilištu Trønder Verftet, Hommelvik, Norveška, kao motorni brod dužine 64,55 metara, širine 12,76 metara, visine 4,47 metra. Prvobitno ime broda bilo je Akershus (IMO 7608722) i pokretao ga je dvanaestocilindrični četvorotaktni dizel motor.
Za potrebe Jugoslovenske ratne mornarice od 1951. do 1957. godine u Titovom brodogradilištu u Kraljevici građeni su patrolni brodovi PBR klase ČO1/A i ČO1/B. Prvi izgrađeni brod je bio PBR-501, dok je poslednji PBR-524. Patrolni brodovi od PBR-501 do PBR-508 su iz klase ČO1/A, dok su od PBR-509 do PBR-524 iz klase ČO1/B.
Parobrod SS Carlotta napravili su, u škotskom gradu Greenock, George Brown & Company 1914. godine za firmu Ard Coasters Ltd. (Lang & Fulton), Greenock. Parobrod je porinut 12.02.1914. godine pod imenom Ardgour. Nakon toga, 1919. godine ga kupuje kompanija P.MacCallum & Sons i zadržava isto ime broda. Nakon prodaje broda kompaniji Sollas Lines vlasnika Richardsa Longstaffa iz Londona, usledila je i promena imena u Yorkdale 1923. godine.
Krupajsko vrelo je izvor Krupajske reke. Nalazi se u istočnoj Srbiji, u zapadnom podnožju planine Beljanice, u jugoistočnom delu Krepoljinsko krupajske kotline, između sela Milanovac i Krupaja, na udaljenosti od 35km od Žagubice.
Vrelo izbija na nadmorskoj visini od 235 metara i predstavlja jedno od najinteresnantnijih kraških vrela u Srbiji i obeležje homoljskog kraja. Ovo vrelo spada i među najjače i najveće kraške izvore u Srbiji.
Ada Ciganlija je ljudskom rukom nastalo poluostrvo, ekološka oaza centralnog dela Beograda u neposrednoj blizini ušća reke Save u Dunav, a samo 4km od centra Beograda. Okruženo je nasipom i omeđano rekom Savom sa jedne i Savskim jezerom sa druge strane.
Cesare Rossarol je napravljen u Đenovi, 1914. godine, kao jedan od tri broda blizanca (Alesando Poerio, Cesare Rossarol, Giuglielmo Pepe). Ovaj brod je spadao u klasu lakih izviđača, čiji su zadaci podrazumevali pratnju većim ratnim brodovima, borbu protiv manjih brodova i aviona, i izviđanje.
Teretni parobrod Vis, sagrađen je 1921. godine u Glazgovu pod imenom Renteria. Pravljen je za norvešku kompaniju Dampskinlsk Garonne. 1934. godine postaje vlasništvo kompanije Oceanija iz Sušaka i dobija ime Vis i predstavlja samo jedan od brodova velike flote u njihovom vlasništvu između dva svetska rata. Na samom početku Drugog svetskog rata brod je dobio veliku oznaku JUGOSLAV, kao i državnu zastavu, u cilju zaštite od napada vojnih brodova i podmornica, kao broda iz neutralne ratne zone.
Parobrod Baron Gautsch je najinteresantnija olupina u severnom Jadranu. Bio je jedan od najlepših i najsavremenijih putničkih brodova Austrijskog Lloyda.
Luana je izgrađena 1892. godine u P. Austin & Son brodogradilištu u Sunderlandu. Napravljena je za Leith, Hull & Hamburg Shipping company pod imenom Majorka. To je bio teretni brod dužine 68,58 metra i širine 11,5 metara, sa dva jarbola, jedan na pramcu i jedan na krmi. Imala je i tri spremnika, jedan pramčani i dva krmena. Na samoj krmi i danas se može videti predivno krmeno kormilo. Brod je imao parni motor sa trostrukom ekspanzijom od 136 HP sa kojim je mogao je da razvije brzinu od 9,5 čvorova.
Brod Giuseppe Dormio je izgrađen 1904. godine u Napier i Miller Ltd. brodogradilištu u Glasgowu, Škotska, pod brojem 133. Izvorni naziv broda bio je Italia. Brod je bio u vlasništvu ruske kompanije FC Zvorono & Di Pollone E.
Brod je često menjao vlasnike, a sa promenom vlasnka menjala su mu se i imena. Tako je 1924. zabeležena promena imena u Julius. Konačno, 1928. godine, brod je bio prodat italijanskom brodovlasniku Giuseppe Dormiu iz Barija, koji je brod nazvao po sebi. Iz tog razdoblja datira i poslednja fotografija broda, koju smo mogli pronaći.
Bela Crkva se nalazi na krajnjem jugoistoku Vojvodine. Udaljena je svega 96 km od Beograda, tako da se do nje stiže laganom vožnjom za nešto više od sat vremena.
Belocrkvanska kotlina smeštena je između Vršačkih planina na severu, do Dunava na jugu i Karpatskih planina na istoku. Predivna priroda, stare ulice i fasade baroknog stila, parkovi i jezera, čine Belu Crkvu jedinstvenom.
